Kaart voor Anouk omdat ze op kamp ging met school

Hallo hier zit ik dan volop in de zenuwen.
Anouk komt rond half zes terug van kamp.
Ben zo benieuwd hoe ze het heeft gehad.
Een week voor haar vertrek heb ik een kaart voor haar gemaakt die ze zou krijgen als ze op kamp was.
De school raadde aan om een kaart te sturen als je kind op kamp was. Je moest al ruim een week van te voren de kaart posten zodat hij zeker op tijd aan zou komen.
Ze naar Tongerlo in België toe.
Ik wilde een speciale kaart maken voor Anouk, want ik wist dat ze het doodeng vond om op kamp te gaan. Net naar een nieuwe school en dan na twee weken school te hebben gehad drie dagen op kamp gaan. Dus vrijdag 21 augustus scheen het zonnetje lekker en ben ik hier lekker aan de tuintafel onder de luifel begonnen met een stempelafdruk in te kleuren. Mirthe had me geholpen met een stempel uit te zoeken. Net voor Anouk uit school kwam vlug alles opgeruimd zodat ze het niet kon zien. Zaterdags nog even wat verder geknutseld en zondags heb ik me echt op de zolder teruggetrokken zodat ik de kaart af kon maken. Het heeft nog heel wat ingehouden, want ik wilde dat het een mooie kaart zou worden. Vooral omdat we merkten dat ze zenuwen steeds erger werden bij Anouk. Dus zondag nog net voor zes uur de kaart op de post gedaan. En maar hopen dat hij aan zou komen.
Ze zou dus maandag 3 september vertrekken en vanaf de woensdag daarvoor kwamen de tranen als ze naar bed moest. Zaterdags zijn we naar de camping gegaan voor afleiding en zondagmiddag is ze met haar beste vriendin (die niet bij haar op school zit) naar de kermis gegaan en 's avonds zijn we nog een keertje terug gegaan, want ook Mirthe wilde graag met Anouk naar de kermis. We waren er erg laat van terug en ze waren goed moe, maar al met al was het toch half twaalf toen ik naar beneden kon en ze zowat sliep. 's Maandags was het moeilijk om haar te laten gaan. Ze huilde flink, maar eenmaal in de bus waren de tranen weg en kwam er weer een lachje gelukkig. Bij mij zat er een enorme brok in mijn keel, maar heb mijn tranen kunnen bedwingen gelukkig. Want dat wilde ik haar toch niet aandoen.
En nu, nu is het bijna half zes en rijden we dadelijk naar het station, want daar komen ze met de bus aan.
Ben zo benieuwd en zenuwachtig. Langzaamaan komt de brok weer terug, maar dit keer sta ik er niet alleen, want Mark en Mirthe zijn bij me. Hoop zo dat ze het heel leuk heeft gehad en veel nieuwe vrienden heeft gemaakt. Ik heb iedere dag een kaarsje bij een foto van Anouk laten branden dus ik hoop dat het heeft geholpen. We horen het straks.

Hier komt de kaart die ik voor Anouk gemaakt had.

Weer bedankt voor het kijken.
Liefs Patricia ♥